تحقیق جامع درباره ی سلامتی تن و روان

مقدّمه 5

فصل نخست : شناخت انسان 5

فصل دوم: شناخت نفس و روان 7

قواى پنجگانه: 8

انواع نفس 9

داستانى درباره منِ مجازى و منِ اصلى 20

فطرت و رابطه هستى با خدا 29

حكايت سرپاتك هندى 33

فصل سوم : بهداشت و سلامتى 36

ژن و كروموزوم چيست؟ 37

بيماريهاى ژنتيك 37

جهش يا موتاسيون چيست؟ 39

ناهنجاريهاى مادرزادى 39

مشاوره ژنتيك 40

موارد مطالعه كروموزومى 42

سطوح عقبماندگى 44

ملاكهاى رشد طبيعى 46

دوم ـ ازدواج 47

شرايط پيش از ازدواج 47

سوم ـ روابط خانواده 50

چند توصيه براى حفظ عشق و محبت در محيط خانه و خانواده 54

ارج نهادن به شخصيت كودك 57

مشكلات رفتارى والدين با يكديگر 58

هماهنگ نبودن والدين در ارتباط با كودك 58

3 ـ بهداشت و سلامتى بدن: 60

آداب و احكام غذا خوردن 61

بهداشت آب 72

بيماريهاى ناشى از كمبود املاح در آب 72

بيماريهاى ناشى از افزايش املاح در آب 73

بيماريهايى كه توسط آب منتقل مىشوند 73

اثرات آلودگى هوا بر سلامتى 74

بيماريهاى قلبى و عروقى 77

سرطانها 78

تشخيص ميزان ضربان هنگام تمرينها 80

حركات كششى و گرمكننده 83

بهداشت و سلامتى روان: 89

بيماريهاى اصلى يا پسيكوزها (= روان پريشى) 90

اختلالات شخصيتى 94

بيماريهاى روانى دوران كودكى 94

بيماريهاى دوران سالمندى (= پيرى) 95

فصل چهارم : مسائل زندگى 97

ابعاد مختلف زندگى 115

بينش صحيح و چشم حقبين 118

تكليف الهى 118

فصل پنجم : موانع رشد كمال 120

نتايج زيانبار تعلّقات 123

آفات عجب 130

عوارض حبّ جاه 132

حجاب ميان انسان و خدا 141

خلاصه راههاى خروج از حجابهاى ظلمانى 146

فصل ششم : مراتب رسيدن به كمال و حقيقت 149

كمك گرفتن از علم و صبر در راه طلب 152

چگونه بيدارى را جايگزين غفلت كنيم؟ 153

تبديل خودمحورى به خدامحورى 154

پيمودن راه با نور بيدارى 154

شكر 177

خوف و رجا 182

رعايت حقوق ديگران 184

دريافتها از جانب پروردگار و تجلّى انوار 195

اسماى حُسنا 203

تعريف عشق 209

انواع عشق 211

نتيجه گيرى 227

نماز شب: 239

پیشنهاد چند کتاب 241

 سلامتى تن و روان

مقدّمه

آنچه در كتاب حاضر آمده، حداقل معارفى است كه براى رسيدن به يك راه و رسم مشخص در زندگى مورد نياز است.
انسان، كه نقطه اوج آفرينش است، بايد راه و رسم رسيدن به مقام اصلى خود را بداند و براى رسيدن و شدن تلاش كند.
كتاب حاضر، اين راه و رسم را نشان مىدهد تا ان شاء الله در عمل نيز به آن رسيم.
لازم به ذكر است كه در اين كتاب، سعى شده است تا حتى الامكان، اصالت و خلوص نوشتهها طورى باشد كه از هرگونه كجفهمى و انحراف به دور باشد و در نتيجه، خواننده نيز به بصيرتى در پناه نور و خلوص دست يابد.
بنابراين، از هيچ نوع گرايش خاصّى، جز شرع و عقل و منطق پيروى نشده است.
همچنين، سعى شده است تا جايى كه در توان بوده، از مشهورترين آيات قرآنى، احاديث، اشعار، سخنان ائمّه و اوليا، استفاده شود و بنابراين، توصيه مىشود در خواندن كتاب، حوصله داشته باشيم و چند بار آن را بخوانيم و با آن مأنوس شويم و حتى الامكان به نوشتهها تسلط يابيم و بيشتر جملات را حفظ كنيم; چرا كه مطالب كتاب، بيشتر مطالب فطرى و قلبى است و كمتر به مسائل ذهنى پرداخته است و بحثهاى فطرى و عقلى رسيدن و شدن هستند، نه ذهنيات و اطلاعات صرف.
از اين رو، توصيه مىشود كتاب را به عنوان سرگرمى و با سرعت نخوانيم، بلكه با حوصله، دقت و صرف وقت و به تكرار بخوانيم و سرانجام به پياده كردن مطالب آن در زندگى روزمره بپردازيم تا ان شاء الله به هدف اعلاى حيات دست يابيم.

فصل نخست : شناخت انسان

انسان از تن، نفس و روان به وجود آمده است.

تن:

وجه مادى انسان است كه عين حيات نيست.
امّا وقتى كه روح به آن تعلق مىگيرد، ديگر مادّه صِرف نيست، بلكه كالبدى حيات يافته است كه با مادّه، تفاوتى اساسى دارد.
بعد از اين كه روح به بدن ملحق شد، درست مانند دو آينه، مقابل يكديگر قرار مىگيرند و به هم آميخته مىشوند، و در اين وضعيت، ديگر جسم و روح را از همديگر جدا نمىدانيم.
درست است كه بدن و روح، جداى از هم بودهاند، اما وقتى به همديگر تعلق مىگيرند ديگر نبايد فكر كنيم كه بدن و روح، مثل مرغ در قفس تن است، بلكه روح با حقيقت مادّه، در هم مىآميزد.

نفس:

مجموعهاى است كه ناشى از مجاور شدن روح با تن، به وجود مىآيد و بيشتر، منظور ما در اين كتاب، خواستهاى انسان در رابطه با تن و نفس است، و به عبارت ديگر، منظور، منِ مجازى است كه در فصل آينده از آن، بحث خواهد شد.

روان:

گوهر اصلى انسان است كه در مرحله نهايى خود، مىتواند حتى بدون ابزار يا واسطه (ى بدن) معنى داشته باشد و اين، همان منِ اصلى است.
بنابراين، به نظر مىرسد كه انسان، سه مرتبه يا سه مقام دارد:

مقام اوّل:

مقام روح (= روان) كه قبل از دنياست:
(لقد خلقنا الإنسان فى أحسنِ التّقوي

م)]كه[ براستى انسان را در نيكوترين اعتدال آفريديم.
، كه وجه الهى انسان و مقام اصلى اوست.

مقام دوم:

مقام دنيوى و تنزل يافته و مادّى او، كه انسان در اين مقام، در حجاب تن و نفس است.

مقام سوم:

مقامى است كه انسان بايد به آن برسد و آن، مقام اصلى، يا مقام روح است.